dilluns, 23 de març del 2015

Únic

Les paraules capricioses s'arremolinen.
¿Què es dirien dos persones molt diferents que s'estimen?
Potser algun dia ho rellegirem i ho entendrem tot plegat.



Ves como eres especial? Estoy alucinado, en serio... Tú sí que me desbordas a mí. Yo no necesito estar cerca para sentir tu calor, lo emanan tus letras, tus smileys del wassap, yo creo que hasta tus pensamientos cuando te acuerdas de mí. Y, cuando estás cerca, me envuelves, me abstraes, fundes el tiempo y el espacio en una masa delicada y maleable, con la que creas las formas que quieres, siempre bonitas, siempre cautivadoras.

tengo ganas de verte. no quieras cambiarme.. quiéreme como soy. yo lo intento contigo. cabezón mío. te quiero mucho.

Eres una mujer increíble, en todos los aspectos. Te lo he dicho ya muchas, veces, pero te lo repito. Eres una de las personas más especiales que he conocido; no quiero perderte, no quiero que salgas de mi vida... 

Al principio eras un reto imposible, tan rudo y tosco que una querría salir corriendo, pero debajo tan sensible, dañado, y lleno de contradicciones que a mí, un alma inquieta con ganas de cambiar el mundo, me hacía imposible no querer cuidarte, no quererte doblemente.

Yo también te quiero mucho; hoy me permito el lujo de decirte esta frase prohibida, aprovechando que tú me la has dirigido a mí ;).

Explicar el que ens passa és com les abraçades.. es poden donar si te les demanen, fins i tot es poden donar per compromís..., però si les dónes de tot cor perque vols regalarles, uau.. llavors si que son fruit de l'amor.

Mi corazón no es permeable, sino tras la contemplación intelectual, y, aun así, es duro como el granito, y las cosas cuelan lentamente por los escasos poros que tiene. Tú, sin embargo, procesas inmediatamente con todo tu ser; todo te impacta así más, y tal conmoción profunda te trastorna y te empuja al cambio de forma más rápida que a mí. 

Crec que hem entès l'amor de maneres molt diferents i en aquest punt no estic segura de qui ha estimat més a l'altre.

lo has resuelto de una manera muy inteligente




No ho pretenia. Era molt més simple, només calia que hi fossis. 


Potser aquesta és una bonica manera de resumir-ho. Per tu el minut 2:30.

https://www.youtube.com/watch?v=9qvglWAHDak





Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada